تأثیر مد تهویه با رهاسازی فشار راه هوایی بر گازهای خون شریانی بیماران بعد از جراحی بای پس عروق کرونر

سابقه و هدف: پس از جراحی بای پس عروق کرونر، بیماران در معرض هایپوکسی هستند لذا تحت تهویه مکانیکی قرار می گیرند‏. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر مد تهویه با رهاسازی فشار راه هوایی (aprv) بر گازهای خون شریانی بیماران بعد از جراحی بای پس عروق کرونر انجام گرفته است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش کارآزمایی بالینی با طراحی متقاطع و با مشارکت۳۲ بیمار در icu بیمارستان امام رضا(ع) مشهد در سال 1393 انجام شد. بیماران به دو گروه (16 نفر ) تقسیم شدند. ابتدا هر دو گروه به مدت نیم ساعت روی مد simv قرار گرفتند و پس از ثبت داده ها، در یک گروه مد به aprv تغییر کرد و در گروه دیگر simv تا نیم ساعت دیگر ادامه یافت و پس از ثبت داده ها برای بار دوم، مد در گروه اول به simv و در گروه دوم به aprv تغییر یافت و گازهای خون شریانی (abg) در هر سه نوبت اندازه گیری شد. برای مقایسه متغیرهای کمی از آزمون های تی زوجی و تی مستقل و برای مقایسه متغیر کیفی از آزمون کای دو استفاده شد. یافته ها: میانگین فشار دی اکسیدکربن شریانی (paco2) در سه مرحله هردو گروه تغییر معنی داری نداشت (05/0> p) اما میانگین فشار اکسیژن شریانی (pao2) در مرحله aprv در گروه اول با 001/0< p و 01/0< p و در گروه دوم با 003/0< p و 002/0< p به ترتیب نسبت به مراحل simv اول و دوم افزایش معنی داری نشان داد. استنتاج: مد aprv منجر به بهبود اکسیژناسیون می شود.